Dragoljub Bakić rođen je 1939. u Kragujevcu, a diplomirao na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta u Beogradu 1962. godine.
Tokom karijere je radio u Energoprojektu kao arhitekta, i u birou Arhitektura – Urbanizam, odnosno Ateljeu 5 koji je osnovao sa supugom Ljiljanom Bakić.
Autor je brojnih objekata i urbanističkih celina širom bivše Jugoslavije, Kuvajtu, Zambiji, Iraku, Zimbabveu, Južnoafričkoj Republici, Saudijskoj Arabiji, Ujedinjenim Arapskim Emiratima, Kataru, Bugarskoj, Danskoj, Švajcarskoj, Poljskoj, Grčkoj, Maleziji, Venecueli i Japanu.
Bio je član Akademije arhitekture Srbije.
Dobitnik je nagrade Salona arhitekture za 1974, 1976, 1978 i 1991. godinu i dobitnik Velike nagrade Saveza arhitekata Srbije 1994. godine.
Bakić je bio i društveno i politički aktivan. Kritikovao je negativne trendove u razvoju Beogradu, tzv. investitorski urbanizam, a posebno kontroverzni projekat Beograd na vodi.
Bio je član Ekološkog ustanka i koalicije „Moramo“ u čijoj je kampanji učestvovao na poslednjim izborima.
Neki od njegovih najznačajnijih projekata su Upravna zgrada Termoelektrane Obrenovac, sportska dvorana Pionir, stambeni soliter „Y“ u Kragujevcu, stambena naselja Nova Galenika i Višnjička banja, kongresni centar u Harareu i mnogi drugi.
Bakićeva supruga Ljiljana, sa kojom je najčešće radio u koautorstvu, preminula je u julu 2022. godine.
Izvor: Nova.rs, N1 Beograd
