DRAGAN BURSAĆ - Nikola Tesla, smrt za nacionaliste



Dragan Bursać, kolumna za portal Al Jazeera Balkans

Ponositi se svojim srpskim rodom, hrvatskom domovinom i uzvikivati živjela Jugoslavija, pa to je najmrskiji autošovinista od svih! Tesla je ideološka smrt za hrvatske i srpske nacionaliste.

Čuli ste sigurno za silne rasprave koje su se promptno pojavile na društvenim mrežama i u javnom diskursu, nakon što je predloženo da na hrvatskim eurokovanicama bude ugraviran lik svjetskog naučnika Nikole Tesle.

Nikola Tesla, svjetski i slabo kad naš

Horski i kao po komadi javili su se nacionalisti, oni iz Srbije ponajviše koji su urbi et orbi kazali kako je riječ o “najobičnijoj hrvatskoj krađi”, jer se vrlo dobro zna da je “Tesla Srbin”. Naravski, prednjače u ovakvim “raspravama” oni koji jedva i da sriču slova, a kojima je Teslin nauk daleko, daleko, tamo negdje iza stotinu španskih sela. Ne razumiju oni ništa od Teslinog znanja i istraživanja, ali Dunning-Krugerovim efektom, što manje znaš, sigurniji si u sebe – iznose najluđe argumente po kojima je Tesla na EU kovanici greška i “hrvatska krađa”.

To da čovjek može imati desetine hiljada inentiteta mimo nacionalnog nije bitno nacionalističkim falangama, koje urlaju na sav glas jednu te istu mantru i koji Nikolu Teslu doživljavaju kao neku vrstu sportskog polufabrikata, jeftinog kečera i nekakvog naprasnog borca za srpstvo. Po njima je zlosrećni hrvatski gusar ukrao Teslu i kao duha ga zarobio u onu smiljansku bocu.

Sa druge strane, tvrdokorni HDZ-ovci pogotovo oni u Gospiću, npr. čiji su prethodnici dizali u vazduh Teslin spomenik sa početka devedesetih, mršte se jednako na pojavu Tesle u EU monetarnom sistemu, kažem u uncu jednako kao i njihova ideološka braća u Srbiji, samo što ovi potonji mogu zažmiriti na oba oka i kazati, kako je eto zarad tursitičkog promicanja Hrvatske države dobro imati nekoga, pa makar on bio i “crni Vlah”.

Nikola Tesla – autošovinista

A sva istina bijesa cijelog u balkanskoj regiji glede Nikole Tesle krije se u njegovoj antologijskoj rečenici, koju je telegramom poslao 1936. godine u Zagreb, tadašnjem vođi opozicije Vlatku Mačeku i koja glasi:

“Jednako se ponosim svojim srpskim rodom i hrvatskom domovinom. Živeli svi Jugosloveni.”

Ponositi se svojim srpskim rodom, hrvatskom domovinom i uzvikivati, živjela Jugoslavija, pa to je najmrskiji autošovinista od svih! To je zapravo arhetip osobe, čovjeka koji se odmetnuo od prćije i blata balkanskog i koga, blago rečeno šoveni ne podnose. On je ideološka smrt za hrvatske i srpske nacionaliste.

Pitajte svakog nacionalistu u Hrvatskoj ili Srbiji kakav im je stav o osobama koje se identifikuju u isto vrijeme i sa Srbijom i sa Hrvatskom i koje vole Jugoslaviju, kazaće vam da su to “slabići”, “izdajnici roda svoga” i slične trivije.

I zato je ovdje ponajmanje riječ o Nikoli Tesli, ponosu čovječanstva, Ličaninu koji je osvijetlio planetu, čovjeku kome je tek Amerika (ali i ona samo donekle) postala istinska domovina i omogućila mu da raskrili krila svojih nemjerljivih talenata i svijetu podari, pazite sad, preko 700 patenata. Dobro ste pročitali.

Šta bi bilo da je ostao?

Pomislite samo, šta bi bilo sa Nikolom Teslom, sinom pravoslavnog popa, da je ostao u rodnoj Lici, ili da se preselio u Srbiju i Beograd u kome je samo jednom u životu bio i to samo jedan dan. Još preciznije, 31 sat.

Da li bi promatrao in vivo naslijeđe ustaša ili bi i on sa svojom porodicom završio u Jasenovcu? Da li bi sa druge strane, otišao u Srbiju i tamo postao jedno veliko niko i ništa? Hipotetišući, možemo zaključiti jednu stvar sasvim sigurno, bila bi mrka kapa, a planeta ne bi dobila takvog genija, niti bi taj genij podario planeti svjetlo u najbazičnijem smislu te riječi.

Sa druge strane, odista treba pohvaliti građane republike Hrvatske, koji su baš suočeni sa poviješću i sa ultrateškim i komplikovanim odnosima prema Srbima, između kravate i Vukovarskog tornja, odabrali baš Nikolu Teslu, Srbima, a građanina svijeta kao svoj prvi monetarni simbol u evropskoj porodici naroda.

I onda u konačnici ostaje Srbiji, preciznije njenoj vladajućoj oligarhiji i pratećoj ideologiji da se okrene prema sebi i zapita se, zašto i ona ne stavi Teslu na EU kovanicu? Naravski, jer je Srbija daleko od vrata Evropske Unije, a daleko je upravo zahvaljujući politikama maksimalizma, politikama mitomanije, politikama ultranacionalizma, koje su u konačnici i doprinjele protjerivanju hiljada i hiljada Teslinih sunarodnika iz Hrvatske.

Hrbin Tesla

Na koncu, najvažnija stvar iz vizure ovako vrelog Beograda: Tesla bi u današnjim okolnostima bio, pazite sad – HRbin. A Hrbin je naziv za Srbe u Hrvatskoj koji rabe ultrancionalisti i koji su već napravili mapu “stvarnih i manje stvarnih Srba”. Po njima je svako onaj koji participira u vlati Hrvatske ili preko nej u Evropskoj uniji ili onaj koji prosto poštuje zemlju u kojoj je rođen i u kojoj živi, poput Milorada Pupovca npr. Hrbin. Dakle čovjek nedostojan “srBstva” kao mitološke i mitomanske kakofonije.

Pa je Tesla, Nikola Tesla iz vizure današnjeg srpskog nacionaliste, budimo objektivni, najobičniji Hrbin. Složio bi se sa tim i kolega hrvatski nacionalista, koji trpi Teslu na kovanici iz turističko-marketinških razloga.

Svako ko misli da Tesli nije mjesto na EU novčanicama je nacionalista!

Svi ostali su ljudi koji se mogu zahvaliti nebesima i priviđenju što dijele isti ili sličan prostor i jezik sa jednim od najvećih naučnika u istoriji svijeta, dok svi zajedno koriste njegove izume za dobrobit cijelog čovječanstva.